Πώς κατάφερα να αγαπώ τον εαυτό μου

Τελικά αγαπώ τον εαυτό μου;

Τώρα τελευταία με ρωτάνε διάφοροι, (άραγε γιατί) πως είναι δυνατόν να μπορώ να κρατώ ισορροπίες στην καθημερινότητα μου, όταν πρέπει, ίσως και λόγω της φύσης της δουλειάς μου, να έρχομαι αντιμέτωπη με τοξικές καταστάσεις. Η αλήθεια είναι πως μέχρι σήμερα δεν είχα κάτσει ποτέ να αναλύσω τι ακριβώς είναι αυτό που κάνω, και καταφέρνω ακόμα και στις μεγαλύτερες προκλήσεις, να διατηρώ μέσα μου ένα κομμάτι ανέπαφο και ακέραιο. Πήρα λοιπόν μολύβι και χαρτί και να που κατέληξα.

Δεν χάνω ποτέ την ουσία του στόχου μου
Πολλές φορές δεν πετυχαίνεις πάντα πράγματα που θέλεις ακολουθώντας το πλάνο που είχες από την αρχή. Υπάρχουν και εκείνοι οι εξωγενείς παράγοντες που δεν μπορείς να προβλέψεις ούτε και να ανατρέψεις όταν εμφανιστούν, που μπορεί να σε βγάλουν εκτός πορείας.

Αναπροσαρμόσου! Όσοι αγαπάμε τη θάλασσα και τον αέρα ξέρουμε πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ταξιδεύεις φιλικά με τον άνεμο, ποτέ κόντρα, ποτέ έρμαιο. Εξέτασε τα νέα δεδομένα και φτιάξε νέο πλάνο πορείας, πάντα εστιάζοντας στον τελικό προορισμό. Μείνε πιστός σε αυτόν.

Έχω πίστη τον εαυτό μου
Έχω πίστη στον εαυτό μου δεν σημαίνει είμαι αλαζόνας, όπως είναι της μόδας τελευταία, ούτε με βλέπω σε μεγεθυντικό καθρέφτη. Έχω πίστη στον εαυτό μου σημαίνει, έχω πίστη στις αξίες μου, στις αρχές μου, και στα πιστεύω μου. Τα τιμώ, τα υπερασπίζομαι και ξέρω πως οι απαντήσεις σε ό,τι με απασχολεί, βρίσκονται μόνο μέσα μου. Αν δεν μπορώ να τις διακρίνω ξεκάθαρα, δίνω χρόνο τόσο στον εαυτό μου, ώστε να καταφέρει να δει αυτό που πρέπει, και αν κάτι τέτοιο αργεί, τότε να ξέρεις πως κάποια στιγμή θα αναλάβει να το κάνει η ζωή για σένα, με έναν μαγικό τρόπο, που θα ξεδιαλύνει τα πάντα γύρω σου.

Είμαι φίλη με τη ζωή
Έχω εμπιστοσύνη στη ροή των πραγμάτων. Δεν φοβάμαι τις αλλαγές, βλέπω ευκαιρίες πίσω από τα απρόοπτα, βλέπω μαθήματα πίσω από τις εμπειρίες, βλέπω εμπειρίες πίσω από τα γεγονότα. Προσπαθώ να μην είμαι καχύποπτη με τη ζωή, αλλά σίγουρα δεν έχω καταφέρει ακόμα να μην είμαι καχύποπτη και με τους ανθρώπους.

Προσέχω τις σκέψεις μου
Γιατί ξέρω καλά πως οι σκέψεις μου γίνονται πράξεις και αυτές καθορίζουν εμένα. Αναγνωρίζω στον εαυτό μου ότι είναι αναπόφευκτο να μην ζει το μυαλό και κάποιες αρνητικές στιγμές, αλλά όπως και να έχει τις δέχομαι, τις παρατηρώ και τις αφήνω να φύγουν, ξέροντας πως θέλω μόνο το καλό για τον εαυτό μου.

Ψάχνω τη δύναμη που έχω μέσα μου
Και την κινητοποιώ μόνο για καλό. Η ζωή στα φέρνει όλα μπροστά σου. Δεν εκμεταλλεύομαι ποτέ την εσωτερική μου δύναμη και ενέργεια για να βλάψω κανέναν, ή να κάνω κακό. Οπαδός πιστή του karma is a bitch, αφήνω τη ζωή να κάνει το έργο της, δεν επιστρέφω πίσω το κακό, δεν τιμωρώ, δεν εκδικούμαι, απλά ξέρω πως πριν φύγουμε όλοι θα έχουμε πληρώσει αυτά που χρωστάμε.

Δέχομαι τον εαυτό μου
Δεν το πετυχαίνω πάντα, γιατί έχω και γω τις «κακές» μου μέρες. Αλλά αναγνωρίζω τα καλά μου, αναγνωρίζω τα κακά μου, αποφασίζω τι θέλω να αλλάξω και έχω στο μυαλό μου την εικόνα του εαυτού που θέλω να είμαι. Κάθε μέρα κάνω ένα βήμα και πιο κοντά σε αυτή την εικόνα.

Δεν παίρνω τα πάντα προσωπικά
Δεν γίνεται να ταιριάζουμε με όλους. Ο καθένας μας έχει τη δική του ιδιωτική λογική. Θα είμαστε κοντά μόνο με αυτούς που ταιριάζουν τα κοινά αυτονόητα. Από εκεί και έπειτα, δεν δίνω τόσο σημασία στο τι λέγεται όσο στο από ποιόν διατυπώνεται, δεν προσπαθώ να αλλάξω τη γνώμη κάποιου για μένα, γιατί αυτή ορίζεται περισσότερο από τις δικές του πεποιθήσεις και προβολές και όχι από τις δικές μου ενέργειες και λόγια. Αν δω ότι κάποιος δεν κατανοεί το δικό μου αυτονόητο, απλά κρατώ αποστάσεις και αν κρίνω πως η αντίληψη του μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στη συναναστροφή μου με κάποιον, κοιτώ να είμαι ξεκάθαρη στον κάποιον και όχι σε αυτόν με την ελλείπουσας αντίληψη.

Αναγνωρίζω ότι η απογοήτευση είναι μέρος του σχεδίου
Το ίδιο και η αποτυχία, αν και δύσκολα θα ονομάσω κάτι αποτυχία και κάποιον αποτυχημένο. Βιώνω αβίαστα όλα τα συναισθήματα, προσπαθώ να κατανοήσω γιατί θυμώνω με κάτι, τι με εξοργίζει σε κάποιον και τι πυροδοτεί το κάθε μου συναίσθημα, σκέψη, πράξη, και μέσα από την παρατήρηση κρατώ σημειώσεις για τον εαυτό μου.

Αγκαλιάζω τους φόβους μου
Πολλοί πιστεύουν πως δεν φοβάμαι τίποτα. Σαφώς και φοβάμαι. Απλά δεν αφήνω τον φόβο αυτό να δράσει κατασταλτικά ή να με αποτρέψει από το να ενεργήσω. Φροντίζω πάντα να μετατρέπω τον φόβο σε πρόκληση και την αμφιβολία ή την αμφισβήτηση σε δημιουργικότητα. Τις μεγαλύτερες συγκινήσεις τις έχω ζήσει, κάνοντας βήματα που από πίσω έκρυβαν φόβο και ρίσκο.

Και τέλος, τσακώνομαι με τον εαυτό μου
Ναι, κάνω διάλογο, και συχνά με ένταση. Είμαι επικριτική, αλλά όχι ακυρωτική, θυμώνω μαζί μου, αλλά παρατηρώ τι είναι αυτό που με κάνει να βγαίνω από τα ρούχα μου και το κρατάω. Και προσπαθώ να μην το επαναφέρω στη ζωή μου, και κάπως έτσι θυμώνω λιγότερο και τσακώνομαι λιγότερο

Δεν είναι εύκολο για κάποιον να αγαπά τον εαυτό του γιατί η κοινωνία μας έχει μάθει πως κάτι τέτοιο είναι εγωκεντρικό, γιατί η θρησκεία μας πιέζει να αγαπάμε πάντα τους άλλους… απλά όταν δεν έχεις διδαχτεί την αγάπη και την φροντίδα προς εσένα, δεν μπορείς να τη βιώσεις και για κάποιον άλλον. Είναι κάτι τόσο απλό.